ماه محرم
محرم؛ آمدی و عقده های دل ما را در برابر عشق به حسین باز کردی
محرم؛ تو طوافی عرفانی هستی در حریم هفتاد و دو نام آسمانی
محرم؛ ماه دخیل بستن دل به سقاخانه های اشک است
باز محرمی دیگر و شور و شوقی دیگر، بعد از مدت ها چشم هایمان عاشقانگی
از سر می گیرند و دست هایمان به تمنای عشق باز می شوند

کیست که آزاده باشد و محرم را به سوگ ننشیند
محرم فصل آشنا شدن با خوبی هاست و فصل عاشقی کردن به حسین است
پس کیست که حسین را چراغ راهش کند و در بیراهه های پر پیچ و خم گمشود
کیست که گوش جان بسپارد و نام تو را ای حسین (ع) در هیاهوی فرات نشنود

هر محرم که فرا می‌رسد از روز نخست تا عاشورا روزها کند می‌گذرند و عطشناک
و من ...
نگران که مباد امروز با آنان باشم که امام حق به شمشیر باطل و قساوت سر بریدند

بیمی گنگ که
مرز حق و باطل چه باریک است
مبادا پوستین حق بر باطل پوشانده باشم
و به این امید واهی که در خیل حق ‌مدارانم
اما روز حساب دریابم که

آمدنمحرم فرصتی است دوباره تا از خویشتنخویش بازخواست کنم