سلام به شما همبلاگی عزیز که مهمان این وبلاگ هستین. قبل از این که برم سر اصل مطلب چند سطری رو به عنوان مقدمه تقدیمتون می کنم. امیدوارم همه ی مطلبم رو با حوصله و دقت کامل بخونین. تجربه ی نسبتا طولانی مدت وبلاگ نویسی در پارسی بلاگ و فعالیت در محیط پیامرسان جزو بهترین و شیرین ترین تجربیات زندگی من محسوب می شه. به اشتراک گذاشتن ایده ها ، هنر ها ، خاطره ها ، نقد ها ، گلایه ها و تجربه های زندگیم با اهالی پارسی بلاگ و در مقابل بهره مندی از مطالب اون ها خیلی چیز ها به من یاد داد و از همه مهم تر من رو با دوستان خوب و با صفایی آشنا کرد که ارزش دوستی با هر کدومشون با هیچ چیزی قابل مقایسه نیست. دوستانی که اسمشون در دنیای شلوغ اینترنت مجازی بود ولی بعضی هاشون از خیلی از دوستان ظاهرا حقیقی بهتر و عزیز تر و ارزشمند تر و در یک کلمه دوست تر بودن

ولی این دوستی ها هر چقدر هم که عمیق و صمیمی می شن از چاچوب بی روح اینترنت فرا تر نمی رن و چهره ی زیبای این دوستی های ارزشمند پشت نقاب نا آشنای نام های کاربری و هویت های مجازی پنهان می مونن و کاراکتر های بی جان و گنگ جای دست های در هم فشرده شده و گپ زدن های دوستانه رو می گیرن. بار ها این احساس رو لمس کردم که دوستی با بعضی از اهالی این محله ی با صفای سایبری در قالب این هویت های مجازی بی احساس نمی گنجه. شاید برای شما هم اتفاق افتاده باشه که یکی از دوستان پارسی بلاگیتون رو به صورت اتفاقی در محیط بیرون دیده باشین. وقتی برای اولین بار این اتفاق برام افتاد احساس غیر قابل توصیفی داشتم. دوست خوبم رو در آغوش گرفتم و گرمای شیرین رفاقتمون رو با همه ی وجود لمس کردم. گرمایی که هیچ وقت سیم صفر و یک ها رسانای خوبی برای انتقال اون نبودن

این یادداشت رو زمانی می نویسم که چند روز بیشتر به شروع ماه محرم نمونده. هزار و چند صد سال پیش یک نفر به همراه دوستان با صفا و خانواده ی عزیزش دوستی و رفاقت رو در حق همه ی انسان ها تموم کرد. خون پاک و مقدسش روی خاک های داغ صحرای کربلا ریخت تا ابر های شوم و سیاه جهل و کفر و شرک و نفاق آسمون زندگی مردم رو تیره و تار نکنه. خداوند محبت امام حسین علیه السلام رو در دل های ما قرار داد و سفره ی رنگارنگ شور و شعور رو در ماه محرم برای دوستان و یاران حسین علیه السلام پهن کرد. هیئت یه مهمونیه. یه مهمونی بزرگ و با شکوه برای دوستان و یاران حضرت سیدالشهداء علیه السلام

ما دوستان و رفقای پارسی بلاگی تصمیم داریم دوستی خودمون رو با محبت امام حسین علیه السلام گره بزنیم و به رفاقت هامون رنگ و بوی محرم و هیئت بدیم تا عیار بالای محبت حسینی دوستی های ما رو هم ارزشمند و پایدار و جهت دار بکنه. به همین خاطر هیئت رو به عنوان بهترین پاتوق برای دیدار با همدیگه انتخاب کردیم. قراره اهالی هر شهری یه هیئت خوب و با صفا و مفید رو در نظر بگیرن و بعد از اطلاع رسانی به هم شهری های پارسی بلاگی شون با هم در اون هیئت دیدار کنن و این طوری رفاقتشون رو با عطر ناب حسینی خوشبو کنن. هدف از ایجاد این طرح و افتتاح این وبلاگ هماهنگی و اطلاع رسانی در این رابطه هست و به همین مناسبت و به پیشنهاد مدیر عزیز سایت جناب مهندس فخری نام اون رو یـاران حـسـیـنـی قرار می دم

اصـل مـطـلـب
حالا بریم سر اصل مطلب. محرم نزدیکه و وقت بسیار کمه. در هر شهری نیاز به یک خواهر و یک برادر داریم تا رابط این طرح باشن و با برقراری ارتباط با من نام کاربری و کلمه ی عبور دریافت کنن و به عنوان نویسنده ی وبلاگ گروهی یاران حسینی بعد از تحقیق و مشورت بهترین مراسم های شهرشون رو در دوازده روز اول ماه محرم پیدا کنن و مشخصات زمانی و مکانی و محتوایی اون مراسم و جزئیات قرار دیدار رو در این وبلاگ قرار بدن و این دیدار ها رو مدیریت کنن. ما در هر شهر یک رابط برادر و یک رابط خواهر خواهیم داشت که هر کدوم به صورت کاملا جداگانه و مستقل این پاتوق ها رو اطلاع رسانی و مدیریت می کنن

برادر های عزیز و خواهر های بزرگواری که مایل به مشارکت در این طرح ارزشمند و بابرکت هستن فقط و فقط در قسمت کامنت های همین وبلاگ به صورت خصوصی آمادگی خودشون و شهر محل سکونتشون رو اعلام کنن تا اقدامات لازم انجام بشه. همچنین در محیط پیامرسان اتاق مخصوصی با نام یـاران حـسـیـنـی برای تعامل بیشتر و تبادل نظر و هماهنگی برادران و خواهران رابط در نظر گرفته شده که از شما دعوت می کنم بعد از پذیرفتن عنوان رابط هر چه زود تر درخواست عضویتتون رو در اون به ثبت برسونین. برای مراجعه به اتاق می تونین ایــنــجــا هم کلیک بفرمایین

و من الله التوفیق
محمد عابدینی
1391/8/20